Najczęstsze błędy popełniane przez osoby dwujęzyczne
Niektóre z najczęstszych błędów popełnianych przez dwujęzycznych nauczycieli to zakładanie, że uczniowie nie rozumieją tego, czego uczą oraz niskie oczekiwania co do sukcesu akademickiego. Jednym ze sposobów uniknięcia tych błędów jest zróżnicowanie zadań pisemnych: niektórym uczniom przydzielić dwie linijki języka, a innym sześć lub osiem. Dzięki temu będzie jasne, którzy uczniowie potrzebują więcej linii.
Wydawanie osądów na temat kolegów
Osoby dwujęzyczne są bardziej skuteczne w radzeniu sobie z konfliktami. Potrafią lepiej skupić się na innych ludziach, zablokować własne uczucia i zwrócić uwagę na potrzeby innych. Dzieje się tak dlatego, że mają inny system wykonawczy niż osoby jednojęzyczne. Dlatego są w stanie myśleć bardziej efektywnie i dokładniej.
W badaniach przeprowadzonych przez Hahne i Friederici (2001), porównali oni wyniki dwujęzycznych i jednojęzycznych osób w zadaniu osądzania zdań ze słuchu. W tym zadaniu uczestnicy otrzymali cztery typy zdań i zestaw kryteriów. Dwujęzyczni wykazywali bardziej lewostronny wzorzec wypalania neuronów niż ich jednojęzyczni rówieśnicy.
W zadaniu dotyczącym umiejętności językowych osoby dwujęzyczne mają za zadanie poradzić sobie z konfliktem w swojej pracy. Muszą przeanalizować sytuację i zdecydować, czy jest ona do zaakceptowania. Jeśli sytuacja jest złożona, dwujęzyczni mogą mieć trudności z podjęciem prawidłowych decyzji. Jednak w prostych warunkach nie różnią się znacząco od jednojęzycznych.
Code-switching
Code-switching występuje wtedy, gdy osoba dwujęzyczna przełącza się między dwoma językami w obrębie jednego zdania. Jest to powszechne wśród osób dwujęzycznych z kultur, w których dwa języki są często używane. Na przykład, hiszpańsko-angielski code-switching jest powszechny wśród Portorykańczyków i Meksykanów. Jest również powszechny wśród osób mówiących po francusko-arabsku w Algierii i Maroku. A hindusko-angielski code-switching jest powszechny w Indiach.
Jedną z przyczyn występowania code-switchingu są różnice kulturowe pomiędzy dwoma językami. Badania wykazały, że zrównoważony model dwujęzyczności jest bardziej skłonny do przełączania się między językami niż wersja niezrównoważona. Ważne jest jednak, aby zrozumieć, że code-switching nie jest społecznie lub językowo narzucony; opiera się na znajomości dwóch języków przez daną osobę oraz na ogólnej wiedzy językowej.
Różnice językowe pomiędzy empirycznym i symulowanym code-switching są znaczne. W badaniu empirycznym model wyprodukował mniej niż 1% wstawek rzeczownikowych, podczas gdy dwa korpusy wykazały ponad 30%. Wynik ten nie musi być jednak prawdziwy dla osób dwujęzycznych. Co więcej, różnice językowe pomiędzy dwoma korpusami sugerują, że osoby dwujęzyczne są podatne na różne stopnie code-switchingu.
W języku hiszpańskim typowy CS zachowuje cechy płci i liczby, podczas gdy angielski ma tylko liczbę. Dodatkowo, hiszpański determinator aktywuje cechy płci i liczby rzeczownika. W konsekwencji Licera i współpracownicy zaproponowali funkcjonalno-leksykalny CS.
Dorośli dwujęzyczni często stosują w swojej mowie code-switching. Jest to sposób na dodanie akcentu do ich wypowiedzi, ale powinien być stosowany tylko wtedy, gdy publiczność go zrozumie. Podobnie dzieci, które uczą się języka angielskiego, mogą stosować code-switching, gdy jest to jedyny sposób wyrażenia danej koncepcji.
Mylenie języków
Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez osoby dwujęzyczne jest mylenie języków. Osoby dwujęzyczne muszą wybrać, którego języka chcą używać w wypowiedziach ustnych. Należy to zrobić przed każdym zadaniem produkcyjnym, w tym czytaniem i słuchaniem. Celem tych zadań produkcyjnych jest zaangażowanie aktywności międzyjęzykowej. Osoby dwujęzyczne powinny również unikać błędów w kodowaniu podczas mówienia. Poprawi to ich rozumienie tego, co mówią.
Ważne jest, aby nauczyć się gramatyki każdego języka. Każdy język ma swoją własną gramatykę i strukturę. Na przykład, w języku hiszpańskim słowo prestar oznacza “pożyczać”, ale nie ma jednego czasownika dla “pożyczać”. Aby nauczyć się gramatyki danego języka, powinieneś napisać listę czasowników, które prawdopodobnie się pomylisz. Pomaga też słuchanie sytuacyjnych rozmów.
Ignorowanie reguł
Ignorowanie reguł dla dwujęzycznych nie zawsze jest łatwe. Niektórzy dwujęzyczni używają dwóch półjęzyków i stosują zamianę kodów, aby przekazać idee i pojęcia. Może to być jednak mylące i często wiąże się z czynnikami nieświadomymi. Aby pokonać te problemy, dwujęzyczni muszą zrozumieć zasady gramatyczne swojego drugiego języka.
Reakcje ERN i Pe u dwujęzycznych są mniejsze niż u jednojęzycznych. Sugeruje to, że szybciej wychodzą oni z błędów i skupiają się na następnej próbie. To wspiera hipotezę o wyłączeniu. Jednakże ta różnica w wynikach po konflikcie nie jest spójna pomiędzy dwujęzycznymi i jednojęzycznymi.
Siostrzeniec OP mówi zarówno po angielsku, jak i po belgijsku. Rodzina mieszka w Belgii i mniej więcej raz w miesiącu podróżuje do Anglii do pracy. Mają również tendencję do spędzania czasu z rodziną siostrzeńca, kiedy są w Anglii. Ta dwujęzyczna para ma dwójkę dzieci i stara się wychować je tak, aby mówiły w obu językach. Choć nie zawsze jest to możliwe, członkowie rodziny OP rozumieją jej obawy i pomagają jej zrozumieć trudną sytuację siostrzeńca.
Rozważając korzyści płynące z dwujęzyczności, rodzice nie powinni ignorować zachowania swoich dzieci. Podczas gdy dzieci dwujęzyczne wykazują szeroki zakres umiejętności i zdolności językowych, mogą wykazywać niespójne zachowanie w pewnych sytuacjach. Mogą również używać obu języków do różnych celów. Oznacza to, że mogą nie być w stanie komunikować się w taki sposób, jak w przypadku osób jednojęzycznych.
Podobne tematy
